De magie van de nacht
Ze tuurde naar boven en zag allereerst het donker. De duisternis had ieder greintje daglicht verdreven en een dikke deken daalde neer over de wereld. Daarmee kwam ook de stilte, het leek alsof de wereld rustig wegzakte in een diepe, diepe slaap. Toch was ze klaarwakker en haar blik bleef gericht op de wereld boven haar en alles daar voorbij. Alleen al het idee dat er achter de duisternis zoveel licht was, heel ver weg, was magisch voor haar en een ware inspiratiebron. De nacht en diens duisternis waren niet langer beangstigend, eerder een bron van comfort en magie. Naarmate haar ogen wenden aan het donker, maakte de duisternis op vloeiende wijze ruimte voor licht. Kleine lichtbronnen die steeds meer op de voorgrond kwamen. Ze kwam tot een belangrijk inzicht, namelijk dat het licht plek kreeg te midden van al het donker en erdoor geëerd werd. Dat het aan haar was het te zien. De sterren lichtten op als vuurvliegjes in de nacht, ontelbare kleine lichtbronnen die de wereld baadden in een mysterieuze sluier. Spontaan brak links van haar het wolkendek open en verscheen de maan met haar zilveren gloed. De nacht bevatte meer licht dan ze ooit had kunnen bedenken en voedde haar op een manier waarop de zon dat niet kon. Ze pakte pen en papier. Terwijl het licht van de nacht haar schrijfboekje op subtiele wijze verlichtte, kwamen de woorden tevoorschijn. Ze creëerde, samen met de nacht, omhuld door een magische combinatie van licht en donker.
Liefde voor de nacht
Als je mijn blogs volgt, weet je dat ik het makkelijkst schrijf op de grens van waken en slapen of slapen en waken. Je kunt daaruit afleiden dat ik optimaal verbindt met mijn innerlijke schrijver als de maan aan het woord is en de zon mag rusten. Ik kan er intens van genieten als de rest van het gezin slaapt en ik als enige in het huis wakker ben. Ik zet muziek aan, koptelefoon op en de woorden stromen uit mijn vingers. De uitdaging is niet om wakker te blijven, maar om na verloop van tijd te stoppen en naar bed te gaan. Als het eenmaal stroomt, kan ik uren doorgaan zonder enig besef van tijd. Tussendoor loop ik graag naar buiten en zet ik al mijn zintuigen in om de nacht op te nemen: ik tuur omhoog naar de maan en de sterren, of naar het schouwspel van een dik wolkendek, ik spits mijn oren om de zware stilte te horen, ik voel de koelte van de nachttemperatuur. Ik houd van de nacht.
Er is een woord voor! Althans…
Lang leve de behoefte van de mensheid om alle verschijnselen te willen definiëren en duiden. Want ook voor mijn liefde voor de nacht is een woord: nyctophilia. De omschrijving luidt: iemand die houdt van de nacht en het donker.
Als ik er meer over lees, valt me op dat er heel wat meningen zijn over de waarde van de nacht voor iemand die er een diepgaande band mee heeft. Die meningen zijn lang niet altijd positief getint. Denk aan de mythologische wezens die zich alleen in de nacht tonen: vampiers, weerwolven, ga zo maar door. Alsof de nacht symbool staat voor het slechte in de wereld, hetgeen het daglicht niet kan verdragen. Als iemand van de nacht houdt, moet er bijna wel iets mis zijn.
Ik merk dat ik me erger aan die manier van kijken, want laten we eerlijk zijn: we hebben allemaal een stukje licht en een stukje donker in ons. Waarom zouden ze allebei niet zowel overdag als in de nacht thuishoren? Als dag en nacht onderdeel uitmaken van ons dagelijks ritme, mogen we de waarde ervan dan ook onderzoeken en eigen maken?
Waarde van de nacht
In de nacht kan ik me goed verbinden met het licht in mij, waardoor ik het overdag kan vieren! De nacht staat voor mij niet voor het donker in mij, maar voor de magie van wat zich ’s nachts laat zien. Het licht heeft een zilveren en blauwe kleur, de avondhemel heeft meer zichtbare lagen en zelfs de lucht die ik inadem voelt zwaarder en rijker. Er hangt een romantische energie. In tegenstelling tot de zon, kunnen we de maan eindeloos met het blote oog aanschouwen zonder erdoor verblind te worden.
Ik voel me vrijer om me te uiten en geef eerder toe aan waar ik behoefte aan heb. Een nachtwandeling op het strand in het maanlicht, dansen door het gras, turen naar de sterren, schrijven in de kou van de nacht.
De nacht biedt me stilte en rust, die ik gezien het rijke en gevulde leven dat ik leid enorm kan waarderen. De natuur is aan het woord en dat levert een ander spectrum aan geluiden op. Eerder schreef ik over het blauwe uur; het uur waarin de nachtdieren gaan slapen en de dagdieren nog niet klaar zijn om te ontwaken. Dat uur geeft een bijzondere stilte, die ruimte maakt voor andere natuurelementen. Die verdienen het om te worden beschreven, dat is de taak die ik op me neem.
Lord Byron (1788-1824) kon de nacht ook zeer waarderen, hij schreef bijvoorbeeld dit gedicht:
Hij eert het licht in de nacht en wat het zichtbaar maakt. Hij roemt de schoonheid van een vrouw en vergelijkt deze met een nacht die rijk is aan sterren. Haar schoonheid is net zo harmonieus als waar donker en licht elkaar ontmoeten. Gesproken als een ware poëet…
Mijn favoriete componist Olafur Arnalds komt uit IJsland en heeft muziek gecomponeerd op de grens van nacht en dag om het verschil in inspiratie te laten horen en voelen. Je kunt het hier beluisteren. Je kunt horen hoe hij de stilte toon geeft, hoe het licht daar langzaamaan bij komt. Hoe dag en nacht twee zijden van dezelfde medaille zijn.
Het tegenovergestelde
Op basis van wat mijn zoektocht naar nyctophilia me opleverde, zou je verwachten dat het tegenovergestelde een prachtige term zou opleveren die gaat over liefde voor de dag en het licht. Niet dus… Het mooie is dat het tegenovergestelde zou zijn dat je angstig bent voor de nacht en diens donker. Dat benadrukt de positieve insteek van nyctophilia; in de symboliek gaat het om het omarmen van angst zodat er ruimte ontstaat voor verwondering voor alles wat de nacht te bieden heeft. Je hoeft ook niet bang te zijn voor je eigen donker, want ook in dat donker is licht te ontwaren.
Er bestaat blijkbaar geen woord voor de liefde voor dag! Wat een gemis! Voel jij de uitnodiging om er een woord aan te geven? Leef je uit en laat jouw woord hieronder bij de reacties weten.
Meer weten?
Als je wilt weten waar de inspiratie van de nacht toe heeft geleid? Bezoek de website van de epic fantasy serie ‘Het Boek van Efra’ en bestel ‘Insula’: een magisch verhaal over de waarde van licht én donker.
Voel je uitgenodigd om in de reacties hieronder jouw woord voor liefde voor licht en de dag te benoemen, ik ben erg benieuwd!
NB: dit blog is tevens gepubliceerd op Blogzinnig.nl