De magie van groen
‘Mam, dit is het leven…’ Ik grinnik en trek Lucas nog wat dichter tegen me aan. We liggen samen in onze nieuwe hangmat en wiegen zachtjes heen en weer. Er staat een verfrissend briesje en de zon dartelt op speelse wijze tussen de bladeren van de takken door. Niet fel genoeg om een zonnebril nodig te hebben, maar aanwezig genoeg om de ogen te willen sluiten. Ik geloof niet dat ik ooit zo comfortabel heb gelegen en ik kan voelen hoe mijn lichaam steeds meer ontspant. Dit is het ultieme luilakken en ik geef me er helemaal aan over.
De kleur was groen
Begin dit jaar maakte ik een Visionboard bij Anne-Lies Smal, waarin ik middels plaatjes, kleur en woorden ruimte maakte voor intentie voor 2022. Niet zozeer vanuit de mind, meer vanuit de ziel. De geest kan zoveel moeten en willen, het was de kunst om vooral de ziel en het hart aan het woord te laten. Met behulp van visualisaties, een stapel intuïtief uitgezochte tijdschriften en de bezielende aanmoediging van Anne-Lies gaf ik vorm aan mijn verlangen voor dit jaar. En de dominerende kleur was groen…
Met het zweet op de wenkbrauw
Moodboards heb ik eerder gemaakt, maar een visionboard was nieuw voor me. Als hoog sensitieveling ging ik als een tierelier en mijn ziel zong en zong. Van hoog naar laag en weer terug. Want na een paar rommelige jaren en een intensief jaar van verhuizen, verbouwen en vakantiehuis-hoppen was mijn ziel toe aan de broodnodige rust. Dus scheurde ik foto’s en plaatjes uit de tijdschriften en werd de stapel manifesterend zielsverlangen steeds hoger. Na de voorronde had ik het warm van de concentratie en was het de uitdaging om het aantal terug te brengen naar de kern. De stapel van de eerste selectie was een duidelijke blikvanger die mijn geest niet langer kon ontkennen. Er was echter een rode draad die me riep en toezong.
De weefster ging aan de slag
Om orde aan te brengen in de ogenschijnlijke chaos, ging de weefster aan het werk. Liefdevol nam ze plaats achter haar weefgetouw en liet ze alle draden en indrukken naar zich toe komen. Alles was welkom, onvoorwaardelijk en hartverwarmend. De knipsels dwarrelden in het rond en de weefster wist er wel raad mee, zonder daar de mind voor te hoeven gebruiken. Gedachten speelden geen rol, ze vertrouwde op de ordening die ten grondslag ligt aan de natuur in onze wereld. Alles heeft een plek, alles mag er zijn, alles mag erkend worden. Alles werd samengebracht op de bedding van de onderliggende boodschap en zo ontstond een ordening die mijn ziel ontroerde.
Vanuit de kern beginnen
De volgende beweging mocht zijn om het board te maken. Er waren geen kaders, geen regels, slechts ruimte en aandacht voor wat zich zou aandienen. Ik legde meerdere grote vellen papier op de grond en begon samen met de weefster de foto’s neer te leggen. Ik zag een kern en bewoog daaromheen, net zoals een spin in haar web vanuit de kern begint. Als het begin er eenmaal is, komt de rest vanzelf en voor ik het wist had ik een flink visionboard. Ik stond op, wreef over mijn knieën en keek toen van een afstand naar de zielscreatie.
De andere kant van de dualiteit
Groen. Overduidelijk groen in alle schakeringen die groen kent. Van licht en helder naar donker en diep. Van ruimte-gevend naar ruimte-nemend en alles daar tussenin. Ook blauw trad naar voren, zoals ik van mezelf ken. Maar de kleur groen, die al een tijdje in mij huisde, had duidelijk de overhand. Ik grinnikte, beseffend dat die kleur samen met blauw de toon zette in ons nieuwe huis. Diep bosgroen, waarin je kunt ronddwalen tot je jezelf hebt gevonden. De kleur die bedding geeft en huislijk voelt. De kleur die balans aanbrengt tussen… Tja, tussen alles. Geven en nemen, komen en gaan, rust en onrust. Het is voor mij de kleur van dualiteiten. Waar onrust en verandering de kern van de afgelopen periode waren geweest, was het nu tijd voor de andere kant van de dualiteit.
Vooral niet kiezen!
Anne-Lies tunede in om te vragen hoe het ging en ik bekende wat schaapachtig dat mijn visionboard een aanzienlijk formaat had. Haar reactie? ‘Goed zo, precies zoals het moet zijn. Als het verlangen zo groot is, wil je haar vooral niet kleiner maken.’ Dat dus!
Te midden van groen
Nu, soezend in de hangmat, lig ik te midden van het groen. Precies zoals mijn ziel had gevraagd. De hangmat is zelfs groen, met een vleugje blauw. Samen met Lucas laat ik me wiegen en omarm ik de rust die ik zo graag wilde. Dat gaat de ene dag beter dan de andere dag, maar ik hoef maar rond te kijken in de tuin of in ons huis en het groen herinnert me aan de belofte die ik mezelf heb gedaan. Rust… en op adem komen.
Onder de regenboog
De volgende dag ben ik Lucas aan het zoeken en vind ik hem warempel in de hangmat.
Zie jij wat ik zie? Hij ligt onder de regenboog, onder een rijkdom aan kleur. Onder een bron aan mogelijkheden om te verkennen.
Meer weten?
Gun jezelf ook zo’n Visionboard sessie met Anne-Lies van Bloei! Anne-Lies is de koningin van kleur en neemt je mee in de wonderlijke wereld van kleurpsychologie.
Heeft de weefster het draadje van nieuwsgierigheid laten zwieren? Bezoek dan mijn website voor meer informatie over mijn boeken en de rol van de weefsters. Wil je meer weten over mij als coach? Kijk dan eens hier.
De foto bovenaan dit blog is bewerkt met #deeparteffects.
NB: dit blog is tevens geplaatst op Blogzinnig.nl