De poort tussen het aardse en het spirituele
Als een kind zo enthousiast trek ik de zware deur open, daarmee de ergste koude achter me latend. Eenmaal binnen hang ik mijn badjas op en neem ik een korte douche, waarna ik de trap afdaal. Rechtstreeks de stoom en mist in. De ene trede na de ander aftastend, totdat mijn rechtervoet het warme water raakt. Direct ontstaat een laagje kippenvel op mijn huid. Het water is helder en door het licht lijkt het gestage gedruppel, dat van boven komt, op te lichten in sprankelend lila. Zachte muziek weerklinkt en terwijl ik verder afdaal in het water kijk ik verwonderd rond. Door het hoge zoutgehalte drijf ik als vanzelf en dobber ik rustig op mijn rug rond. Mijn blik gaat omhoog en ik zie lianen, boomwortels, rotswanden en vooral veel stoom die rustig een weg vindt richting het donker buiten. Ver boven mij. Ik drijf in een ware cenote, waar ik mij bevind in de poort tussen het aardse en het spirituele…
Twee dagen voor de ziel
Het is jaren geleden dat ik hier ronddobberde en ik voel hoe ik me verbind met deze plek. Samen met een lieve vriendin ben ik twee dagen in een resort. En dat resort heeft een unieke beleving die jaren geleden al diepe indruk op me maakte. In de tuin, tussen de houten huisjes met daarin de meer reguliere sauna’s, staat een bouwwerk dat vanaf het eerste aanzicht al nieuwsgierig maakt. Het is een bouwsel dat zowel opvalt als wegvalt, puur vanwege de beleving die eromheen voelbaar is. Dit zoutwaterbad is een van de redenen dat we hier zo graag komen. En dat we terug blijven komen. Het resort is luxe, zo ook het hotel dat ons in staat stelt hier twee aaneengesloten dagen te verblijven en genieten. Onderscheidend, echter, is dit bad.
Hier kom ik voor terug
Eerder schreef ik over een sauna-bezoek en hoe ik zo’n dag als tijdloos ervaar. Deze twee dagen in het resort zijn een waar cadeau waarin we alle tijd hebben en nemen om bij te praten, de stilte op te zoeken, op het gemak sauna’s te bezoeken, gezond te eten en ons te verwonderen. Het is in dit resort waar een deel van mijn eerste boek ‘Insula’ door geïnspireerd is. Die allereerste keer dat ik de cenote mocht ervaren was als een openbaring voor een spannend gedeelte van het verhaal over Efra Kalan. Ze was op ongelukkige wijze in een ondergronds grottenstelsel beland en daarbij gewond geraakt. Samen met haar dierbare vriend Addoli, een drakenverzorger, zocht ze naar een uitgang waarbij ze stuitten op bijzondere wezens, veel donker, oneindig gedruppel van water en uiteindelijk, toen alle hoop vervlogen leek, op een cenote.
‘Waterhole’
Een cenote is een natuurlijke bron van zoet water, in het engels ook wel ‘waterhole’ genoemd. Het oogt als een zinkgat en is gevuld met azuurblauw water doordat het water is gefilterd door de kalkstenen grondlaag. Voor de Maya’s waren cenotes heilige plaatsen, waar ze offerandes brachten. In de ogen van de Maya’s vormden ze een doorgang naar de onderwereld. Portalen tussen het aardse en het spirituele. Het is dan ook niet vreemd dat deze magische plek haar weg vond naar de fantasy wereld van ‘Het Boek van Efra’.
De cenote in het verhaal van Efra
“Ik keek verwonderd rond in deze vreemde, bijna onaardse omgeving. Hoge, rijk begroeide wanden rezen op en omringden het kalme zwarte water. Het was net of er in een ver, ver verleden midden in het gebergte een diep gat was geslagen waar water in was blijven staan. Deze plek gaf het gevoel van een grot, alleen was er een opening boven onze hoofden. De dikke wanden kromden zich deels over het zwarte water heen. Boven ons bogen de rotswanden wat naar elkaar toe, waardoor er een cirkelvormige opening was ontstaan die een glimp gaf van de zwarte nachthemel die bezaaid was met sterren. Tijdens onze ondergrondse tocht waren de donkere wolken verdwenen en ze hadden ruimte gemaakt voor zilveren sterrenlicht waardoor deze vreemde plek baadde in mysterieuze stroken sprankelend zilver. Lange slierten groene begroeiing bungelden langs de onregelmatige stenen wanden omlaag en de dunne uiteinden rekten zich uit naar het wateroppervlak. Ze bewogen lichtjes heen en weer op de koude wind die door de hoge opening heen blies.”
Een laatste bezoek
Voordat we huiswaarts gaan, brengen we een laatste bezoek aan het zoutwaterbad. Het is de perfecte afsluiting van deze twee dagen en tegelijkertijd een uitnodiging om terug te keren. Wil je weten waar ik was? Thermen Bussloo…
Magische leeservaring
Ben je nieuwsgierig naar het verhaal over Efra en hoe haar dwaaltocht door het grottenstelsel en de cenote afloopt? Bezoek mijn website en bestel daar mijn boeken voor een leeservaring vol magie, spanning én romantiek.
Fotobewerking: Deep Art Effects
Liever luisteren? Dat kan hier…