Het schrijven van een epic fantasy-serie in combinatie met werk en gezin is best een uitdaging. Zeker de afgelopen maanden was het zoeken naar momenten om te schrijven en ook liet de inspiratie zich minder uitnodigen dan voorheen. Mijn manier van schrijven is het volgen van het verhaal dat via mij verteld mag worden. Er komt geen logische gedachte aan te pas, ik schrijf wat ik ervaar en voel. Ik kan dit proces slechts minimaal sturen en beweeg mee met de snelheid waarmee het verhaal zich aandient. Momentum vindt mij en vaak op bijzondere wijze. Nieuwsgierig naar een voorbeeld?
Dreiging
De Lage Wereld waarin de hoofdpersoon Efra Kalan leeft, wordt bedreigd door de toenemende duisternis dat door het kwaad wordt verspreid. De duistere koning Amrak wil alleenheerschappij over alle koninkrijken en lijkt niet te beseffen dat zijn machtszucht al het leven in de Lage Wereld op het spel zet. Om meer macht te krijgen, heeft hij alle draken opgesloten in het Tussenrijk waardoor de balans in de magie ernstig verstoord is geraakt. Zonder draken geen magie, zonder magie wordt de broze balans tussen donker en licht niet langer bewaakt en loopt al het leven gevaar. Het is een kwestie van tijd…
De dreigingen die onze eigen aarde kent, voeden het lot van de Lage Wereld. Onze aarde worstelt met de gevolgen van de groei van de wereldbevolking, haar menselijke bewoners gaan steeds meer op in technologie en de verbinding met de natuur wordt broos. Daarom is het belangrijk dat het verhaal over de Lage Wereld verteld wordt en aan mij de eer het de wereld in te brengen.
Natuur
Natuur is inspiratie voor mij als schrijver en een belangrijke toegangspoort tot het verhaal van Efra. Ik doel dan op natuur in de breedste zin van het woord: zee, bergen, vlakten, woestijnen: allemaal bronnen van inspiratie. Helemaal als ik het samen met onze kinderen door hun ogen kan bekijken.
Als ik terugdenk aan het schrijven van het eerste boek, bloeit mijn hart op bij de momenten waarin onze kinderen bij het verloop van het verhaal werden betrokken. Lucas (8) hoorde me voor het slapengaan herhaaldelijk uit over de draken in het verhaal en wilde weten hoe de Lage Wereld eruitziet. Hij kwam enthousiast uit school met ideeën over de beweegredenen van de duistere koning of had tijdens rekenen een nieuw magisch wezen bedacht. Tijdens boswandelingen zochten we samen naar plekken die ik mee kon nemen in het boek. Momentum vond niet alleen mij, maar ook mijn kinderen!
Draak op bestelling
Tot mijn plezier ontstond er laatst een vergelijkbaar moment met onze dochter Maud (6). We waren samen onderweg in de auto toen ze uit het niets vroeg of ze een draak mocht bedenken voor de wereld van Efra. Wie kan dat nu weigeren? Ik hield mijn gezicht zoveel mogelijk in de plooi en bereidde me al voor op een fuchsia roze draak met paarse glitters en gele stippen, of eentje die het equivalent van een eenhoorn zou zijn met alle kleuren van de regenboog en een hoorn met toverkrachten. Maar ze verraste me door te kiezen voor een draak die het onweer zou sturen in de Lage Wereld.
Je moet weten dat Maud bang is voor onweer en op zoek is naar rustgevende verklaringen voor de overweldigende lichtflits en donder. In de hoop er minder bang voor te hoeven zijn. Al pratende kwamen we uit op een draak die mee kleurt met de lucht, waardoor we hem niet kunnen zien. Voilà, een nieuwe draak was geboren. Daar pakte mijn fantasie de draad op!
Deze machtige draak wordt aangeroepen door kwetsuren in de natuur en vliegt naar de plekken waar mensen moeten worden wakker geschud. Hij zorgt ervoor dat donkere wolken samenkomen en past de kleur van zijn schubben aan om onzichtbaar zijn taak te kunnen voltrekken. In plaats van vuur, spuwt hij lichtflitsen richting de aarde om zijn aanwezigheid kenbaar te maken, waarna hij de lucht rondom de schicht zó heet maakt dat de rommelende donder weerklinkt. In de hoop dat de mensheid opschrikt van deze natuurkracht, de verbinding tussen mens en natuur zal groeien en de ontstane disbalans wordt hersteld.
Tegen de tijd dat ik de auto bij ons huis parkeer, is Maud vol van onweer en vraagt ze of ik het weerbericht wil bekijken. ‘Ik vind het nu niet eng meer, mam, ik ga naar de draak zwaaien als het onweert! Want draken zijn magie!’ En wat is nu veiliger dan magie?
Synchroniciteit
Terwijl ik dit blog schrijf, komt Maud naar me toegerend. Ze heeft verderop in de straat drakenschubben gevonden die precies dezelfde kleur hebben als de strakblauwe lucht die we vandaag hadden. Voor haar het ultieme bewijs dat haar draak er echt is en waakzaam door onze wereld vliegt!
Hoop
Nu is het wachten op de eerstvolgende onweersbui, ik kijk ernaar uit de helende werking van de magie te zien als de angst van Maud plaatsmaakt voor enthousiasme en verwondering. In de tussentijd merk ik dat deze nieuwe draak voor mij steeds meer een symbool is geworden voor iets groots. Hoe is het om te weten dat een magische grootheid waakt over het welbevinden van onze wereld en de mensheid aan de oren trekt als de grens overschreden wordt? Dat de flits een waarschuwing is en de donder ons vervolgens met beide benen op de aarde zet. In de hoop dat we ons achter de oren krabbelen en kijken hoe wij onze aanwezigheid op deze aarde bewuster kunnen vormgeven. Zodat onze voetafdruk niet schadelijk of toxisch hoeft te zijn, maar iets moois zoals een bewuste en liefdevolle massage van de aarde die ons draagt.
Zo ontstond een nieuwe held in het verhaal die gaat luisteren naar de naam Von. De betekenis van dit IJslandse woord?
Hoop…
ps: kun je hem in de foto boven dit blog zien?
Deze mijmering is tevens op het blogplatform Blogzinnig geplaatst.