Posted by on 12 mei 2017

Als iemand mij ooit zou hebben verteld dat ik een band op zou bouwen met een brievenbus, dan had ik erg hard gelachen en het weggewuifd. Toch is het onbewust gebeurd, en ik besefte het mij pas recent. De ‘aha erlebnis’ gebeurde toen ik in de woonplaats waar ik ben opgegroeid opeens een oude bekende zag en een verbinding voelde. Met een brievenbus.

Echt waar, een brievenbus: knaloranje, inmiddels een vernieuwde versie, half ingebouwd door boodschappenkarretjes en toch immer op standvastige wijze beschikbaar en ontvankelijk. Gedurende een periode van 9 maanden was die brievenbus voor mij een baken van hoop, koerier van kansen, de mogelijke poort tot mijn eerste echte baan. Voor de sollicitant anno nu is het waarschijnlijk moeilijk voor te stellen, maar in 2004 werd er ook nog op de ouderwetse manier gesolliciteerd. Weliswaar niet meer met een handgeschreven motivatiebrief, maar wel een nette print, handgeschreven enveloppe en voldoende frankering. Deze oranje brievenbus bracht mijn papieren epistels over passie, roeping en talent naar het bureau van degene die daar vervolgens een mening over zou vormen: geschikt of niet geschikt?

De spontane reünie met ‘mijn’ brievenbus maakte dat ik mij weer even 24 jaar oud voelde. Ik kon weer contact maken met de drive maar ook de spanning die ik in die periode met mij mee droeg. Want hoe vaak heb ik niet het tochtje naar deze brievenbus gemaakt om met een schietgebed mijn brief aan hem toe te vertrouwen. In de hoop dat… En hoe vaak bracht die brievenbus mij indirect na enkele dagen weer een afwijzing?

Het was een periode waarin ik mij dolende voelde, mijn roeping steeds verder van mij verwijderd zag raken. Een periode waarin ik mijn studie zo breed mogelijk probeerde te vertalen naar mogelijkheden waar ik nog niet eerder bij stil had gestaan. In de hoop op die eerste echte baan. Ik leerde steeds beter mijn motivatie kort en krachtig te verwoorden. De enveloppen die ik de brievenbus toevertrouwde werden steeds dunner.

Ik kan mij niet het moment herinneren waarop ik de laatste keer een sollicitatie postte. Maar na vele maanden vond ik mijn eerste baan. En vanuit die baan ontvouwde zich mijn loopbaanpad. Waarin ik de laatste 10 jaar anderen coach in hun zoektocht naar werk, met als doel dat hun tocht naar de digitale brievenbus er één met zelfvertrouwen, kracht en regie mag zijn.

Liefs, Maaike

Posted in: Blog